Samenvatting biografie Naropa, auteur Herbert v Guenther
(van een digitaal pdf document, reprint 1974, eerste druk 1963)
Naropa werd geboren in een district in Bengalen. Zijn vader was koning
Santivarman, zijn moeder Srimati. Hij had ook een zus geheten Srijnana
Het koningspaar kon geen zoon krijgen en raadpleegde een ziener. Door
toevlucht in de drie juwelen en daden van devotie werd uiteindelijk een
zoon geboren onder goed gesternte, Naropa.
Bij zijn geboorte schudde de Aarde en waren wonderbaarlijke lichten te
zien aan de hemel. Naropa kreeg dezelfde voorspellingen als Siddharta.
Als hij niet de wereld zou verlaten zou hij een vorst worden en anders
een Boeddha. De ziener noemde Naropa Samantabhadra (the all-good).
In zijn jeugd bleek dat Naropa een scherpe geest had en wijs was. Op 8
jarige leeftijd zag de jonge Naropa al de zinloosheid in van de
wereldlijke inspanningen en realiseerde zich diepgaand dat alles van de
wereld voorbijgaand was. Steeds weer welde dat besef van
vergankelijkheid in hem op. Zijn geest was puur gericht op de dharma en
hij wenste naar Kasmir te gaan om de dharma te bestuderen. Zijn moeder
wilde dat liever niet maar gaf toch toe.
Toen hij 11 jaar was kwam hij aan in Kashmir. Hij werd leek-leerling en
werd Gaganagarbha genoemd. Hij studeerde toen kunst, medicijnen,
grammatica, epistomologie en retoriek. Hij bleef drie jaar studeren in
Kashmir en werd een uitmuntende leerling in alle vijf deelgebieden.
Toen ging hij weer naar huis. Dertien medeleerlingen volgden hem. Drie
jaar lang bestudeerden ze de sutra's en tantra's. Welke, en van wie
Naropa de lessen meester werd, staat uitgebreid beschreven in de
brontekst.
Zijn ouders vonden dat Naropa toen wel genoeg gestudeerd had. Het was
tijd om een wereldlijk leven te beginnen en te trouwen. Naropa wilde dit
eigenlijk niet. Maar zijn ouders chanteerden hem zelfs. Ze dreigden
zelfs met zelfmoord. Naropa zwichtte maar stelde hoge eisen aan zijn
toekomstige vrouw in de hoop dat zo'n vrouw nooit gevonden zou worden.
Zijn Hart ging uit naar de Dharma. Uiteindelijk vonden ze toch een
geschikte vrouw, 16 jaar, geheten, Vimaladipi. Een Brahmin en Hindu
met een Mahayana- geestesgesteldheid. Naropa trouwde toen hij 17 jaar
was.
Naropa was 8 jaar getrouwd toen hij aan zijn vrouw bekend maakte dat dit
leven hem allerminst beviel. Om Naropa's honger naar dharma te
faciliteren en geen remmende factor te zijn, stelde zijn edele vrouw
voor dat zij de beide ouderparen zou wijsmaken dat zij als partner vol
fouten zat en Naropa alleen maar boosaardig maakte. De ouders stemden zo
uiteindelijk toe met een scheiding. Naropa was toen 25 jaar. Hij vertrok
naar een hermitage genaamd Anandarama. Hij werd een novice en kreeg de
naam Buddhajnana. Naropa leerde weer vele tantra's en andere lessen.
Hij ging op de leeftijd van 28 jaar naar Puna in Kasmir om gewijd te
worden tot bikhsu, monnik. Hij werd monnik en kreeg de naam
Dharmadhvaja. Hij bleef drie jaar in Kashmir. Ook hier weer bestudeerde
hij vele tantra's en commentaren.
Hierna ging hij naar Pullahari. Hij verspreidde de dharma en rond hem
verzamelden zich zo langzamerhand een gezelschap van vele monnikken die
allemaal bepaalde kwaliteiten ontwikkelden. Hij werd echt een vermaard
en bekend geleerde. Hij verbleef zes jaar in Pullahari en schreef
verschillende werken, commentaren, over sutra's en tantra's.
Hij sloot zich toen aan bij het klooster van Nalanda. In die tijd het
centrum, het hart van boeddhistische studie en meditatie.
Naropa toonde zich een uitstekende debater en kenner van de dharma. Na
een periode leerling te zijn geweest werd hij uiteindelijk gevraagd om
abt te worden. Hij kreeg toen de naam Abhayakirti. Naropa onderwees de
boeddha-dharma toen voor 8 jaar in Nalanda. Hij was de bekendste
professor zeg maar.
Op een dag zat Naropa gebogen over de boeken toen een schaduw over hem
viel. Hij zag een oude zeer lelijke vrouw (met 37 kenmerken van
lelijkheid, welke symbolisch van betekenis zijn, zie biografie). De oude
lelijke vrouw was in werkelijkheid een Dakini. Ze vroeg Naropa of deze
de woorden die hij las begreep.
De dakini was dolblij toen Naropa vertelde dat hij de woorden van de
Boeddha begreep. Maar toen hij vertelde dat hij zelfs de
betekenis/inhoud van die woorden begreep, werd ze heel verdrietig want
ze begreep dat Naropa toen loog. Naropa was een geleerde. De betekenis
van de dharma had zich niet echt vermengd met diens geest.
Naropa voelde wel aan dat dit waar was, ondanks zijn uitmuntende
geleerdheid en zijn gezag als leraar/professor op Nalanda. Zijn guru,
Tilopa, werd hem toen voorspeld door de dakini en hij werd aangespoord
zijn guru te zoeken, om verlichting te kunnen realiseren.
Naropa gaf zijn baan, zijn bezit en boeken op en wilde de guru gaan
zoeken. De congegratie van Nalanda smeekte hem te blijven. Naropa bleef
bij zijn besluit. Hij kreeg de profetie dat hij moest vertrouwen op
Chakrasamvara, dan zou hij de Guru vinden.
Hij kwam aan op een graafplaats, maakte een primitief onderkomen en
reciteerde de mantra van Chakrasamvara 700.000 keer. De Aarde beefde
licht en een geur steeg op. Een stem uit de hemel zei dat Tilopa,
belichaming van het gelukzalige niet-duale gewaarzijn, in het Oosten te
vinden was.
Na een maand vergeefs zoeken bedacht Naropa dat hij vast door Mara was
misleid (het visioen was vast vals). Er kwam een stem uit de hemel dat
hij niet moest toegeven aan de Mara van luiheid. Hij werd ook
aangespoord door Chakrasamvara. Hij ging verder zoekend naar het oosten.
Wat volgt in de biografie is een verslag van de twaalf
visioenen/symbolen. Deze zijn na de lezen op de site van kagyu-asia.
http://www.kagyu-asia.com/l_naro_1_index.html
onder het kopje Naropa's search for Tilopa.
In de biografie worden ze nog mooier/beeldender en uitgebreider
beschreven. Ik zal ze hier niet bespreken maar het waren allemaal
belangrijke lessen voor Naropa.
Na de 12 visionaire ervaringen dacht Naropa aan zelfmoord. Naropa vond
dat ie gefaald had want hij had nog altijd Tilopa niet gevonden, dacht
ie. Bovendien schaamte hij zich om terug te gaan. Toen hij op het punt
stond zijn aderen door te snijden, kwam er een stem uit de hemel die
zei: "hoe wil je de Boeddha vinden wanneer je deze dood".
Tilopa was altijd al bij Naropa geweest, maar zijn verduisteringen
verhinderden hem dat zo te zien.
Dit beurde Naropa weer op. Tilopa accepteerde Naropa als leraar. Hij
werd een geschikte vat gevonden. Tilopa vertelde hem hoe te vertrouwen
op de guru's van de vier transmissies die Tilopa al alle vier had
geïntegreerd in zijn wezen: 1. Mahamdudra onderricht (alle sutra's en
tantra's er(onder)kennend incluis), 2. moeder tantra, 3. vader tantra,
4. helder licht (radiant light) doctrine/leer
Toen Naropa Tilopa om onderricht vroeg zei Tilopa dat hij eerst de
bekrachtigingen nodig had. Hij gaf hem 13 symbols/testen, verspreid over
13 dagen. Kort samengevat:
1. Naropa moest een stuk katoen regelen en wat hete sintels. Tilopa
trok het katoen strak en Naropa een de andere kant. Tilopa legde de hete
sintels er op. Het katoen brandde op maar er bleef het grove patroon
over. Tilopa vroeg wat dit betekende
Naropa begreep het als volgt
het
katoen is als de emotionele instabiliteit van de leerling (zijn
gewoonte-vormende gedachten) dat weggebrand wordt door de sintels, het
begrip en de instructies van de leraar. Het vuur is de initiatie. Het
geloof in de solide realiteit van externe objecten is vernietigd, en
omdat dit geloof niet langer effectief is, is er geen terugkeer meer in
wereldlijkheid;
2. Toen Naropa hem weer om instructies vroeg liet Tilopa alleen maar
een helder kristal zien en vroeg naar de betekenis. Naropa begreep het
als volgt: de spiritualiteit van de leerling moet onaangetast blijven
van onwaarheid/leugen en bedrog door het verwijlen in puur committment;
3. Vervolgens moest Naropa een bos touw dat helemaal in de knoop zat
ontwarren. Naropa ontwarde de warboel. Tilopa nam het ontwarde touw,
gooide het weg en ging. Naropa begreep het als volgt: het net waarmee de
geest in samsara is verstrikt, de betrokkenheid in de acht wereldlijke
ondeugden, moet weggegooid worden en op zijn plaats blijven liggen, de
ware geest;
4. Vervolgens zette Tilopa een zeldzaam juweel op zijn hoofd. Naropa
begreep het als volgt: het zeldzame juweel dat zowel Samsara als Nirvana
veroorzaakt is de Guru en men moet hem denken als ondeelbaar van s'mans
kroon van het hoofd;
5. Toen keek Tilopa alleen maar naar het juweel. Naropa begreep het
als volgt: om het ultieme te zien in dit leven is de hoogste realisatie,
Mahamudra. Met de blik van onwankelbare devotie moeten de acties en het
gedrag van de leraar begrepen worden als opperste deugd;
6. Tilopa vulde een vat met schoon koud water en vroeg Naropa het te
drinken. Naropa begrijpt het als volgt: de hitte van emotionele
instabiliteit die in mijzelf en anderen is, wordt verzacht door het
koele water van spirituele instructies;
7. Tilopa vulde vele vaten, leegde die vervolgens weer in 1 en toen
weer de vele vanuit de ene. Naropa begreep dit als volgt: het vullen en
hervullen verwijst naar het feit dat een waarde verschijnt in vele
vormen en vele vormen hebben maar 1 waarde;
8. Tilopa toonde toen een driehoek als de herkomst van alle dingen.
Naropa begreep dit als volgt; alles in de werkelijkheid wat dient voor
het actualiseren van de drie poorten tot verlichting (leegte,
onpartijdigheid/niet vooringenomenheid en het
'voorstellingsloze'(imaginessless) heeft nooit een begin gehad;
9. Tilopa tekende toen een punt. Naropa begreep dit als volgt: ik
begrijp dit punt als het symbool dat alle dingen ontspringen aan de
creatieve potentie van de dharmakaya;
10. Tilopa raakte zijn borst aan en knikte zijn hoofd. Naropa begreep
dit als volgt: dharmakaya's potentie is alleen maar dharmakaya's
potentie;
11. Tilopa wees naar een slang die zichzelf aan het ontrollen
was
Naropa begreep dit als het symbool dat samsara vrij wordt door
zichzelf;
12. Tilopa deed alsof ie sprakeloos/stom was. Naropa begreep dit als
volgt: de ervaring van intuïtief verlichtend begrip kan niet in woorden
worden uitgedrukt;
13. Als laatste toonde Tilopa een vrucht. Naropa begreep dit als
volgt: wanneer de vrucht rijpt in het individu wordt zelf-toereikendheid
en zijn-voor-anderen, vervuld.
Naropa vroeg Tilopa om bevestiging/bekrachtiging van zijn begrip. Tilopa
zong toen een prachtig lied (zie biografie). Naropa begreep alle
symbolen zoals ze begrepen moesten worden. Hierna gaf Tilopa nog meer
instructies over de vier soorten bekrachtiging.
Tilopa zat 1 jaar totaal stil in meditatie, in een staat waarin zijn
geest bewegingsloos was, zonder enige gewoontevormende gedachten. Op een
dag opende Tilopa even de ogen, keek de om instructies vragende Naropa
even aan en zei.."als je instructies wilt volg mij".
Wat nu volgt is een verslag van de zogenaamde twaalf zware beproevingen
van Naropa, twaalf daden van zelf-verloochening. Deze zijn in het kort
na te lezen op de onderstaande site, onder het kopje 'Naropa's time with
Tilopa'.
http://www.kagyu-asia.com/l_naro_1_index.html
Uitgebreider zijn de beproevingen na te lezen in de biografie.
Naropa wordt zwaar op de proef gesteld maar zijn toewijding aan de guru
is zo groot dat hij zware verwondingen en zelfs de dood er voor over
heeft. Als Naropa meer dood dan levend is onderwijst Tilopa hem dan
steeds met een vers.
Het geloof in een Ik, wat uitgaat van dit lichaam, moet hij totaal
opgeven. Tilopa instrueert Naropa alles te zoeken in de spiegel van de
geest. Dat is het huis van de dakini's (wijsheidsenergie). Langzamerhand
houdt Naropa uiteraard op alleen maar een geleerde te zijn.
Puntsgewijs krijgt Naropa per jaar (per keer) de volgende instructies:
1. instructies over het gewone wensvervullende juweel, 2. over
gelijkheid/one valueness 3 committment, 4 mystieke warmte (tummo), 5
verschijningslichaam/illusoire lichaam, 6. dromen (droom-yoga) en de
zelf-ontbinding/vernieting van verbijstering, 7. instructies over helder
licht, de afwezigheid van de duisternis van niet-weten, 8. overdracht
van bewustzijn (powa) 9. wederopstanding, 10. eeuwige vreugde, 11.
Mahamudra, 12. tussenstaat (bardo)
De lessen die Tilopa per keer gaf zijn in detail beschreven in de
biografie. Het zijn allemaal zaken die we kunnen vinden in onszelf en
van oorsprong aanwezig zijn. Het verschil tussen een gemiddeld mens en
de gerealiseerde yogi is dat zij al deze van oorsprong aanwezige
wijsheid en kwaliteiten volledig tot ontwikkeling hebben gebracht onder
leiding van een guru.
Nadat Naropa al deze instructies had ontvangen, en meester was geworden
via de twaalf daden daden van zelf-verloochening, ging hij naar het
klooster Sri-Kamala. Daar versloeg hij in debat aanhangers van een
ketterse leer (niet-boeddhistisch). Tilopa was niet verheugd want het
zijn allemaal maar woorden. Tilopa moedigde Naropa aan te mediteren en
gaf hem instructies hoe hij de obstakels nog verder kon verwijderen.
Naropa en Tilopa werden uiteindelijk 1 in geest. Naropa bleef 12 jaar
bij Tilopa.
Naropa wordt bedelaar en laat in deze periode wonderbaarlijke daden
zien. Zo doodt hij een met zwaarden behangen olifant en brengt deze
vervolgens weer tot leven.
Hij maakt indruk op de koning die eigenaar is van de olifant. Deze
koning wordt een devote leerling. Wanneer Naropa een dochter van hem
krijgt en samen met haar gaat jagen, wordt er schande over gesproken.
Naropa maakt de leer en boeddha tot schande. Naropa wordt niet gevraagd
naar zijn motivatie. Hij stopt niet met jagen en onder druk van de
naaste medewerkers van de koning worden ze op de brandstapel gezet. Het
vuur verteert hun niet.
Door alle beproevingen/lessen had Naropa de vier bekrachtigingen
gekregen en uiteindelijk het stadium van non-meditatie bereikt en de
kwaliteiten van het twaalfde spirituele niveau, Svabhavikakaya. Al
eerder had Naropa het nirmanakaya-niveau (authentiek zijn-in-de-wereld)
bereikt, Sambhogakaya (authentiek zijn-met-anderen), dharmakaya
(authentieke aanwezigheid).
Naropa vertrok naar een land waar nog geen boeddhisten waren. Tilopa had
Naropa voorspelt dat in Tibet, het land van duisternis, iemand was,
geheten Marpa, die in staat is om de lamp van de Dharma te doen
ontsteken. Hij had Naropa de opdracht gegeven de duisternis van zijn
onwetendheid weg te branden.
Riripa en Kasaripa ontmoeten Tilopa en vroegen hem naar Naropa. Ze
gingen Naropa zoeken Toen ze hem vonden vroegen ze hem mee te komen,
terug naar Tilopa. Dat deed Naropa. Tilopa gaf Naropa de opdracht voor
het heil van levende wezens de dharma te verspreiden.
Naropa bracht tijd door in het westen van India en in Pullahari. Hij had
het visioen dat Marpa, de vertaler, India had bereikt en verbleef bij de
novice Pranjasinha. Naropa stuurde een bode. De novice en Marpa
vertrokken naar Pullahari.
Marpa voelde diepe devotie voor Naropa toen hij Naropa zag en Naropa
herkende hem als zijn voorspelde leerling. Marpa kwam al met al drie
keer naar India. De eerste keer werd Marpa geïnitieerd in Hevajra en
kreeg alle instructies, uitleg etc van guhyasamaja, Sri-
Catulpithamahayoginitantraraja en Mahamudra. Hierna keerde hij terug
naar Tibet. Omdat hij zijn boeken was verloren in een rivier ging hij
terug naar India, met een lading goud om de leraren vriendelijk te
stemmen. Hij verbleef 12,5 jaar in India, vooral bij Naropa.
Toen hij alles had gehoord over de onovertroffen Guhyamantra ging hij
terug naar Tibet en verspreidde de dharma voor het welzijn van alle
levende wezens.
Naropa had zeven beroemde leerlingen die als hem waren in het
uitleggen van de sutra's en mantra's. Zij waren Heer Maitripa, Sri-
antibhadra, de mahasiddha Dombhipa, de grote pandit Santipa, Pyi-ther-ba
from Nepal, de novice Prajnasinha en Akarasiddhi uit Kashmir.
Naropa had vele honderden pandit leerlingen, boeddhist en niet-boeddhist
zoals de grote sage Smrti, the pandit Santivarman, Jnanakara,
Sumatikirti, Devacandra, Nagakirti, en anderen.
Daarnaast was hij nog omringd met vele andere mensen. Hij bracht vele
wezens, zichtbaar en onzichtbaar, tot rijping en bevrijding. Naropa
stierf in het jaar 1100 in Pullahari op 85-jarige leeftijd. Afhankelijk
van het karma van de toeschouwers beleefde iedereen dat anders.
Op een dag vroeg een leerling van Marpa, genaamd Milarepa, Marpa om
instructies over wederopstanding. Samen zochten ze in de meegebrachte en
vertaalde werken. Ze vonden wel wat zijdelingse opmerkingen maar niet
echt de instructies. Marpa ging toen nog een keer naar India om van
Naropa de instructies over wederopstanding te zoeken. Naropa was toen al
overleden. Marpa werd geadviseerd offeringen te doen om zo Naropa weer
op te roepen.
In visioenen werd hem verstaan gegeven dat hij Naropa weer zou
ontmoeten. Op zijn zoektocht kwam Marpa vele moeilijkheden tegen. Zo
werd hij drie maanden gevangen genomen door een tyrannieke koning. In
de acht maanden die volgden kreeg Marpa elke maand via een stem een les
(zie biografie). Uiteindelijk vond Marpa Naropa. "Vader en zoon zouden
elkaar eindelijk ontmoeten". Marpa vroeg de instructies over
wederopstanding en de mondelinge overlevering. Naropa vertelde dat die
in Pullahari waren.
Marpa ontving uiteindelijk de initiaties en instructies over
wederopstanding en de complete Mondelinge Overlevering (Oral
Transmission) en gaf deze in Tibet door aan Milarepa.
Milarepa gaf alles wat hij geleerd had weer door aan onder andere
Gampopa en Rechungpa. En zo bestaat tot op de dag van vandaag een
ononderbroken lijn van transmissie van de Oral Transmission.
Dit besluit de samenvatting. Het beste is de biografie te lezen. Het
wordt elke keer een vrij feitelijk verslag van wat ik lees maar daarmee
doe ik geen recht aan de prachtige lessen en versen van Naropa en
Tilopa.
Groetjes,
Siebe